Είναι θλιβερό το πως η ανθρώπινη ψυχή μαραζώνει έπειτα από μια μικρή αλλά παρατεταμένη έκθεση στην απόγνωση. Όπου κι αν στρέψω το κεφάλι μου, κατήφεια και παραίτηση. Αν το καθημερινό άκουσμα των έντεχνα ενορχηστρωμένων δελτίων ειδήσεων επί έξι μόλις μήνες κατάφερε να αποδιώξει κάθε ψίγμα χαράς, ελπίδας και γαλήνης από τις ψυχές των Ελλήνων, τότε αναρωτιέμαι τι αποτέλεσμα θα είχε ένα ολέθριο γεγονός, ας πούμε ένας πόλεμος, μια γενική στράτευση, ή ένας βαρύς και γενικευμένος λοιμός.
Η βασική μέθοδος ελέγχου των μαζών είναι γνωστή και πολύ παλαιά. Εγχειρίδια από τα εβραϊκά απόκρυφα πρωτόκολα, το πόνημα του Sun Tzu, ο "Ηγεμόνας", τα κείμενα του Giulio Mazzarino, η σκέψη του Le Bon, ακόμα και μια προσεκτική ματιά στις μεθόδους του Goebels, αποκαλύπτουν το σχέδιο των εξουσιαστών απέναντι στην αφέλεια των εξουσιαζομένων.
Τα βήματα a posteriori φαίνονται τόσο απλά...
Πρώτα δελέασαν τις ψυχές με απολαύσεις, ηδονές και απατηλές χαρές. Επέτρεψαν στον κόσμο να απολαμβάνει χωρίς όριο, τον απομάκρυναν από την άισθηση του μέτρου του άριστου, του ωφέλιμου. Ινστιτούτα αισθητικής, προϊόντα περιποίησης, πολυθρόνες που κάνουν μασάζ, "κωλάδικα", ξαπλώστρες στις παραλίες, οκτώ αερόσακοι, ζάντες αλουμινίου, Chateubriand και Nighiri Sushi, αρμόζουν στον Έλληνα εργαζόμενο, όσο η φράση του αυτοκράτορα Νέρωνα, που όταν επιτέλους αποπεράτωσε την "Sublaquem" villa του με τις τρεις τεχνητές λίμνες και τα περισσότερα από 1000 δωμάτια αναφώνησε: "Τώρα επιτέλους θα ζήσω σαν άνθρωπος."
Και αφού η ψυχή έχασε το σφρίγος της από τις απολαύσεις, ήταν η ώρα να της αφαιρεθεί και η πίστη, ο μοναδικός φορέας ηθικής που υπήρχε στην καρδιά των Ελλήνων. Τα δελτία γέμισαν με αναφορές σε "κολασμένους" παπάδες, "παιδόφιλους" ιερωμένους, το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας αγνοήθηκε και στη θέση αυτού τα πάθη μεμονωμένων διεφθαρμένων ανθρώπων προβλήθηκαν, ο ρόλος της εκκλησίας ως πηγη ελπίδας και ηθικού καθοδηγητή των Ελλήνων απετάχθη. Ο Έλληνας έχασε την πίστη του, κι όταν πλέον δεν έχεις Θεό να πιστέψεις, πιστεύεις σε ό,τι σου πουν. Η αναγραφή του θρησκεύματος απεδείχθη παραβίαση των προσωπικών δεδομένων, το να σε παρακολοθούν 20 κάμερες σε μια διαδρομή από το Σύνταγμα μέχρι τη Βουλιαγμένη πάλι, όχι...
Η αποστέρηση της οικονομικής ανεξαρτησίας ήταν το επόμενο βήμα. Ο Έλληνας είχε πάντα κομπόδεμα, ενώ δεν είχε χρέη. Με 1.000.000 ενεργούς χρηματιστηριακούς κωδικούς το 1999 και μέσες απώλειες μεγαλύτερες του 80%, υπολογίζεται πως κάθε ελληνικό νοικοκυριό έχασε περί τα 10.000 Ευρώ τα οποία δεν ανακτήθηκαν ποτέ. Στη συνέχεια, ο πακτωλός των φθηνών επιτοκίων έριξε τέτοια δάνεια στην αγορά που σήμερα, ανάμεσα σε 100 Έλληνες, ζήτημα να βρεθεί ένας χωρίς δανειακές υποχρεώσεις. Έτσι ο Έλληνας από οικονομικά ανεξάρτητος και με δικό του σπίτι, βρέθηκε χωρίς αποταμιεύσεις και με σπίτι υποθηκευμένο.
Η συνέχεια δεν είναι δύσκολο να πιθανολογηθεί. Όταν χρωστάς και δεν έχεις αποταμιεύσεις, η μόνη σου πηγή εισοδήματος είναι η εργασία σου. Προσπαθείς λοιπόν να τη διατηρήσεις με κάθε κόστος. Bingo! "Κάθε κόστος" σημαίνει πως θα δουλέψεις υπερωρίες που δεν θα πληρωθείς, θα δουλέψεις Σάββατοκύριακα, θα σου "φάνε" τη θερινή σου άδεια, ή θα σου τη δώσουν τον Μάϊο που θα σου είναι άχρηστη και τον Αύγουστο θα λιώνεις στους πυρωμένους δρόμους με ένα μαντήλι στο μέτωπο σαν τον Ψαρόγιαννο, θα κάνεις τον καραγκιόζη, υπομένοντας κάθε είδους προσβολή και εξευτελισμό, και αν κάνεις το σφάλμα να παραπονεθείς θα σου υποδειχθεί ευγενικά το κλασέρ με τα 6000 βιογραφικά που αναμένουν πρόσληψη.
Νοιώθεις τώρα ηλίθιος, κορόϊδο, σου την έφεραν, έτσι; Πόσο αφελής ήσουν;
Η επόμενη κίνηση των εξουσιαστών συνοψίζεται στο εξής: "Φταίμε Όλοι!" Αχαχαχαχαχαχαχα. Τι άλλο θα ακούσω μεγαλοδύναμε! Από τις αρχές του 2010, διαβάζω ακούω και βιώνω ένα κλίμα συλλογικότητας στην παρακμή άνευ προηγουμένου. Καθοδηγούν τον Έλληνα να πιστέψει πως φταίει εκείνος που ο Εφοριακός δεν ελέγχει τον φοροδιαφεύγοντα, πως φταίει εκείνος που ο "Ευαγγελισμός" έχει εξήντα διορισμένους κηπουρούς χωρίς καν κήπο, που ο Μαγγίνας είχε Πακιστανούς "φιλοξενούμενους", που η ιδιοκτησία Κυριακού στον Πόρο διαθέτει καταπατημένο αιγιαλό. Επίσης ο Έλληνας οφείλει να νιώσει πως φταίει που οι δρόμοι στη χώρα κοστίζουν έξι φορές περισσότερο από το σύνηθες, βράχοι πέφτουν στα Τέμπη και καταπλακώνουν διερχομενα αυτοκίνητα, αστυνομικοί πυροβολούν δεκαπεντάχρονους και τους σκοτώνουν, ενώ ο Χριστοφοράκος φεύγει σαν κύριος από τη χώρα και τελικά αθωώνεται.
Νοιώθεις πως φταίς ανόητε; Και βέβαια ΟΧΙ! Θέλεις να διαμαρτυρηθείς, να βγεις στους δρόμους, το αίμα σου βράζει.
Σχεδίου συνέχεια: "Δεν Υπάρχει Ελπίς. Κάτσε στ' Αυγά σου!" Οι αγανακτισμένοι πολίτες που βλέπουν τη ζωή τους να ευτελίζεται είναι "ταραξίες που παραμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας". Οι συνταξιούχοι που χώνονται στους κάδους των σκουπιδιών στις λαϊκές για κανένα φύλλο μαρούλι και λίγο σπανάκι, παραλληλίζονται απευθείας με διακόσιους τραμπούκους που ρίχνουν μολώτοφ. Οι οποίοι τραμπούκοι έχουν τόση σχέση με την εργασία και την αγανάκτηση που τα νέα μέτρα έφεραν, όση ο Τζίγγερ με την Κανέλλη.
Τι σου έκαναν βρε φουκαρά; Σ' έμαθαν να ζεις με πράγματα που δεν χρειαζόσουν καν, που δεν τα ζήτησες και που δεν είχες να τα πληρώσεις. Σ' έβαλαν να δανειστείς γι αυτά και τώρα σ' έχουν στο χέρι. Δεν έχεις ηθικό απόθεμα μέσα σου, γιατί σου κλόνισαν την πίστη, δεν μπορείς να διαμαρτυρηθείς γιατί θα χάσεις και τα 1000 Ευρώ που παίρνεις. Μη διανοηθείς καν να βγεις στους δρόμους, θα είσαι ένας αλήτης ταραξίας, άσε που δεν θα καταφέρεις και τίποτα. Και επιπλέον: Για όλα αυτά είσαι ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΣ.
Θου Κύριε!
Κατά τα λοιπά, η επίθεση του Ισραήλ είναι κίνηση αυτοάμυνας, ενώ ο πεινασμένος Παλαιστίνιος που αγωνίζεται για πόσιμο νερό, τρομοκράτης. Τα μέσα ασχολήθηκαν με αυτό, όχι περισσότερο απ όσο χρειάζομαι για να κάνω ένα ζεστό μπάνιο, ενώ η μόνη πληροφορία που αποκόμισα από το συμβάν είναι πως το Ισραήλ έχει ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ στρατιωτικό εκπρόσωπο. Κι εσύ τώρα προχωράς με σουγιά απέναντι στο αυτόματο όπλο. Κα-κο-μοί-ρη!
"Και τι να κάνω;" μου απευθύνει την ερώτηση η καλή μου, τώρα που διαβάζει αυτό το κείμενο.
"Κάνε το δικό σου Πρόβλημα, Δικό τους", της απαντώ!
Αν χάσεις τη δουλειά σου αύριο είναι δικό σου πρόβλημα. Αν παραιτηθείτε όλοι αύριο, το πρόβλημα παύει να είναι δικό σου και γίνεται του εργοδότη. Αν καθυστερήσεις μια δόση, το πρόβλημα το έχεις εσύ. Αν για τρεις μήνες όλοι οι δανειολήπτες π.χ. της Eurobank καθυστερήσετε τις δόσεις σας, το πρόβλημα το αποκτά η τράπεζα. Αν δεν θέλεις να παραιτηθείς, πήγαινε στη δουλεια σου κανονικά και μην κάνεις τίποτα. Μείνε ακίνητος σαν τον Βούδα όλη τη μέρα. Αλλά όχι μόνος σου. Κάντε το όλοι μαζί στο τμήμα. Ένας εργαζόμενος είναι αναλώσιμος. Χίλιοι ταυτόχρονα όχι. Μια δόση σε καθυστέρηση είναι κάτι το τετριμμένο. Δέκα χιλιάδες ταυτόχρονα, αποτελούν συστημικό κίνδυνο.
Ξυπνήστε Επιτέλους!
απο τον ArTaXiA
Η βασική μέθοδος ελέγχου των μαζών είναι γνωστή και πολύ παλαιά. Εγχειρίδια από τα εβραϊκά απόκρυφα πρωτόκολα, το πόνημα του Sun Tzu, ο "Ηγεμόνας", τα κείμενα του Giulio Mazzarino, η σκέψη του Le Bon, ακόμα και μια προσεκτική ματιά στις μεθόδους του Goebels, αποκαλύπτουν το σχέδιο των εξουσιαστών απέναντι στην αφέλεια των εξουσιαζομένων.
Τα βήματα a posteriori φαίνονται τόσο απλά...
Πρώτα δελέασαν τις ψυχές με απολαύσεις, ηδονές και απατηλές χαρές. Επέτρεψαν στον κόσμο να απολαμβάνει χωρίς όριο, τον απομάκρυναν από την άισθηση του μέτρου του άριστου, του ωφέλιμου. Ινστιτούτα αισθητικής, προϊόντα περιποίησης, πολυθρόνες που κάνουν μασάζ, "κωλάδικα", ξαπλώστρες στις παραλίες, οκτώ αερόσακοι, ζάντες αλουμινίου, Chateubriand και Nighiri Sushi, αρμόζουν στον Έλληνα εργαζόμενο, όσο η φράση του αυτοκράτορα Νέρωνα, που όταν επιτέλους αποπεράτωσε την "Sublaquem" villa του με τις τρεις τεχνητές λίμνες και τα περισσότερα από 1000 δωμάτια αναφώνησε: "Τώρα επιτέλους θα ζήσω σαν άνθρωπος."
Και αφού η ψυχή έχασε το σφρίγος της από τις απολαύσεις, ήταν η ώρα να της αφαιρεθεί και η πίστη, ο μοναδικός φορέας ηθικής που υπήρχε στην καρδιά των Ελλήνων. Τα δελτία γέμισαν με αναφορές σε "κολασμένους" παπάδες, "παιδόφιλους" ιερωμένους, το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας αγνοήθηκε και στη θέση αυτού τα πάθη μεμονωμένων διεφθαρμένων ανθρώπων προβλήθηκαν, ο ρόλος της εκκλησίας ως πηγη ελπίδας και ηθικού καθοδηγητή των Ελλήνων απετάχθη. Ο Έλληνας έχασε την πίστη του, κι όταν πλέον δεν έχεις Θεό να πιστέψεις, πιστεύεις σε ό,τι σου πουν. Η αναγραφή του θρησκεύματος απεδείχθη παραβίαση των προσωπικών δεδομένων, το να σε παρακολοθούν 20 κάμερες σε μια διαδρομή από το Σύνταγμα μέχρι τη Βουλιαγμένη πάλι, όχι...
Η αποστέρηση της οικονομικής ανεξαρτησίας ήταν το επόμενο βήμα. Ο Έλληνας είχε πάντα κομπόδεμα, ενώ δεν είχε χρέη. Με 1.000.000 ενεργούς χρηματιστηριακούς κωδικούς το 1999 και μέσες απώλειες μεγαλύτερες του 80%, υπολογίζεται πως κάθε ελληνικό νοικοκυριό έχασε περί τα 10.000 Ευρώ τα οποία δεν ανακτήθηκαν ποτέ. Στη συνέχεια, ο πακτωλός των φθηνών επιτοκίων έριξε τέτοια δάνεια στην αγορά που σήμερα, ανάμεσα σε 100 Έλληνες, ζήτημα να βρεθεί ένας χωρίς δανειακές υποχρεώσεις. Έτσι ο Έλληνας από οικονομικά ανεξάρτητος και με δικό του σπίτι, βρέθηκε χωρίς αποταμιεύσεις και με σπίτι υποθηκευμένο.
Η συνέχεια δεν είναι δύσκολο να πιθανολογηθεί. Όταν χρωστάς και δεν έχεις αποταμιεύσεις, η μόνη σου πηγή εισοδήματος είναι η εργασία σου. Προσπαθείς λοιπόν να τη διατηρήσεις με κάθε κόστος. Bingo! "Κάθε κόστος" σημαίνει πως θα δουλέψεις υπερωρίες που δεν θα πληρωθείς, θα δουλέψεις Σάββατοκύριακα, θα σου "φάνε" τη θερινή σου άδεια, ή θα σου τη δώσουν τον Μάϊο που θα σου είναι άχρηστη και τον Αύγουστο θα λιώνεις στους πυρωμένους δρόμους με ένα μαντήλι στο μέτωπο σαν τον Ψαρόγιαννο, θα κάνεις τον καραγκιόζη, υπομένοντας κάθε είδους προσβολή και εξευτελισμό, και αν κάνεις το σφάλμα να παραπονεθείς θα σου υποδειχθεί ευγενικά το κλασέρ με τα 6000 βιογραφικά που αναμένουν πρόσληψη.
Νοιώθεις τώρα ηλίθιος, κορόϊδο, σου την έφεραν, έτσι; Πόσο αφελής ήσουν;
Η επόμενη κίνηση των εξουσιαστών συνοψίζεται στο εξής: "Φταίμε Όλοι!" Αχαχαχαχαχαχαχα. Τι άλλο θα ακούσω μεγαλοδύναμε! Από τις αρχές του 2010, διαβάζω ακούω και βιώνω ένα κλίμα συλλογικότητας στην παρακμή άνευ προηγουμένου. Καθοδηγούν τον Έλληνα να πιστέψει πως φταίει εκείνος που ο Εφοριακός δεν ελέγχει τον φοροδιαφεύγοντα, πως φταίει εκείνος που ο "Ευαγγελισμός" έχει εξήντα διορισμένους κηπουρούς χωρίς καν κήπο, που ο Μαγγίνας είχε Πακιστανούς "φιλοξενούμενους", που η ιδιοκτησία Κυριακού στον Πόρο διαθέτει καταπατημένο αιγιαλό. Επίσης ο Έλληνας οφείλει να νιώσει πως φταίει που οι δρόμοι στη χώρα κοστίζουν έξι φορές περισσότερο από το σύνηθες, βράχοι πέφτουν στα Τέμπη και καταπλακώνουν διερχομενα αυτοκίνητα, αστυνομικοί πυροβολούν δεκαπεντάχρονους και τους σκοτώνουν, ενώ ο Χριστοφοράκος φεύγει σαν κύριος από τη χώρα και τελικά αθωώνεται.
Νοιώθεις πως φταίς ανόητε; Και βέβαια ΟΧΙ! Θέλεις να διαμαρτυρηθείς, να βγεις στους δρόμους, το αίμα σου βράζει.
Σχεδίου συνέχεια: "Δεν Υπάρχει Ελπίς. Κάτσε στ' Αυγά σου!" Οι αγανακτισμένοι πολίτες που βλέπουν τη ζωή τους να ευτελίζεται είναι "ταραξίες που παραμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας". Οι συνταξιούχοι που χώνονται στους κάδους των σκουπιδιών στις λαϊκές για κανένα φύλλο μαρούλι και λίγο σπανάκι, παραλληλίζονται απευθείας με διακόσιους τραμπούκους που ρίχνουν μολώτοφ. Οι οποίοι τραμπούκοι έχουν τόση σχέση με την εργασία και την αγανάκτηση που τα νέα μέτρα έφεραν, όση ο Τζίγγερ με την Κανέλλη.
Τι σου έκαναν βρε φουκαρά; Σ' έμαθαν να ζεις με πράγματα που δεν χρειαζόσουν καν, που δεν τα ζήτησες και που δεν είχες να τα πληρώσεις. Σ' έβαλαν να δανειστείς γι αυτά και τώρα σ' έχουν στο χέρι. Δεν έχεις ηθικό απόθεμα μέσα σου, γιατί σου κλόνισαν την πίστη, δεν μπορείς να διαμαρτυρηθείς γιατί θα χάσεις και τα 1000 Ευρώ που παίρνεις. Μη διανοηθείς καν να βγεις στους δρόμους, θα είσαι ένας αλήτης ταραξίας, άσε που δεν θα καταφέρεις και τίποτα. Και επιπλέον: Για όλα αυτά είσαι ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΣ.
Θου Κύριε!
Κατά τα λοιπά, η επίθεση του Ισραήλ είναι κίνηση αυτοάμυνας, ενώ ο πεινασμένος Παλαιστίνιος που αγωνίζεται για πόσιμο νερό, τρομοκράτης. Τα μέσα ασχολήθηκαν με αυτό, όχι περισσότερο απ όσο χρειάζομαι για να κάνω ένα ζεστό μπάνιο, ενώ η μόνη πληροφορία που αποκόμισα από το συμβάν είναι πως το Ισραήλ έχει ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ στρατιωτικό εκπρόσωπο. Κι εσύ τώρα προχωράς με σουγιά απέναντι στο αυτόματο όπλο. Κα-κο-μοί-ρη!
"Και τι να κάνω;" μου απευθύνει την ερώτηση η καλή μου, τώρα που διαβάζει αυτό το κείμενο.
"Κάνε το δικό σου Πρόβλημα, Δικό τους", της απαντώ!
Αν χάσεις τη δουλειά σου αύριο είναι δικό σου πρόβλημα. Αν παραιτηθείτε όλοι αύριο, το πρόβλημα παύει να είναι δικό σου και γίνεται του εργοδότη. Αν καθυστερήσεις μια δόση, το πρόβλημα το έχεις εσύ. Αν για τρεις μήνες όλοι οι δανειολήπτες π.χ. της Eurobank καθυστερήσετε τις δόσεις σας, το πρόβλημα το αποκτά η τράπεζα. Αν δεν θέλεις να παραιτηθείς, πήγαινε στη δουλεια σου κανονικά και μην κάνεις τίποτα. Μείνε ακίνητος σαν τον Βούδα όλη τη μέρα. Αλλά όχι μόνος σου. Κάντε το όλοι μαζί στο τμήμα. Ένας εργαζόμενος είναι αναλώσιμος. Χίλιοι ταυτόχρονα όχι. Μια δόση σε καθυστέρηση είναι κάτι το τετριμμένο. Δέκα χιλιάδες ταυτόχρονα, αποτελούν συστημικό κίνδυνο.
Ξυπνήστε Επιτέλους!
απο τον ArTaXiA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου