εν πλω

Στο βάθος κρύο πολύ
πιο πέρα το χιόνι πυκνό
δεν μπορώ να βαδίσω ορθός ,
Θα σκοντάψω!!!!!

Στην άκρη χαράδρα βαθειά
σκεπασμένη με χιόνι πολύ
Την ημέρα που ο πόνος περνά
στη σιωπή!!!!

Και ο ήλιος κρυμμένος βαθειά
Μακριά από μένα πολύ
Το φεγγάρι αχνό σε σκοπό
Την αυγη!!!

Λίγο χάδι αγάπη ,στοργή
Που δεν ένιωσα τόσο πολύ
Όταν έλεγα….. είμαι μικρός
Μες το σώμα!!!

Της αγάπης ποτάμι βαθύ
Κατεβαίνει το δρόμο γοργά
Παρασέρνει στο διάβα πολλούς
Και πληγώνει!!!!!

Ίσως κάπου κάποια φορά
Μια γοργό κάπου στα ανοιχτά
Με κατέβασε πολύ χαμηλά
Στα βαθειά !!!

Και δεν ξέρω την λύση σ αυτό
Μα μπορώ πάντα ν’ ακολουθώ
Της καρδιάς τον τρελό τον ρυθμό
Με σκοπό!!!!

Το μυαλό μου δεν θέλει … μπορεί
Την κάρδια μου να ακoλουθεί
Στο σκοτάδι μα και στον γκρεμό
Γιατί ήταν κάπως γοργό!!!!

Κάποια άλλη φορά δυστυχώς
Δεν περίμενα να ‘μαι πιστός
Γι άλλη μια φορά πιο σωστός
Στο σκοτάδι!!!

Τώρα οι μέρες περνούν με νοτιά
Σε μια βάρκα δίχως κουπιά
Το Σάββατο πρωί στην σχολή
Με πανιά!!!

του Παντελη Γκατσου (πρωτοεμφανιζομενος και τον ευχαριστουμε;)