Ένας αριθμός που τον έβλεπε αλλά δεν μπορούσε να μπει στα δικά του μέτρα.
Σαν τη τετραγωνική ρίζα του -2 ενα πράγμα.
Κάθε μέρα τη συναντούσε στο πρωινό του ξεκίνημα για την δουλειά.
Δεν μπορούσε να την προσεγγίσει όμως. Ορατή και ασύλληπτη ταυτόχρονα.Το μυαλό του δούλευε σε κόκκινες στροφές. Λύση δεν εβρισκε.
Έλειπε ο συνδετικός κρίκος. Αυτό το κάτι που θα διευκόλυνε την συνύπαρξη.Να συνδέσει το φανταστικό , την ρίζα του -2 , με την πραγματικότητα. Τα νούμερα που γνωρίζουμε. Το 1 , το -1 , τα τρία τέταρτα.
Στον ύπνο του ήρθε φλασιά. Αυτή ηταν το i. Το i-mage , το φανταστικό. Αυτός το R , το Real , το πραγματικό. Πως να συναντηθούν? Αν όμως αριθμούσε το φανταστικό μέρος?
Ένα φανταστικό , δύο φανταστικά , τρία φανταστικά κ.ο.κ
Έβγαινε ένα περίεργο αλλά κατανοητό άθροισμα. Ας πούμε τρία φανταστικά μέρη και ένα πραγματικό. Το άθροισμα αυτό το ονόμασε μιγαδικό.
Το επόμενο πρωί μουρμούρισε την νέα λέξη καθώς την προσπερνούσε. Ήταν η πρώτη φορά που την έκανε να κοντοσταθεί. Στο βλέμμα της διέκρινες την απορία. Της εξήγησε.
Κι έγιναν αχώριστοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου