Το σώμα φωνάζει, αυτό που σωπαίνει το στόμα

..Πολλές φορές..

Το κρυολόγημα "στάζει" όταν ο οργανισμός δεν κλαίει.

Ο πονόλαιμος «φράζει», όταν δεν μπορεί να επικοινωνήσει τις αγωνίες.

Το στομάχι καίει όταν ο θυμός δεν μπορεί να βγει.

Ο διαβήτης εισβάλει όταν η μοναξιά πονάει.

Το σώμα παχαίνει όταν η δυσαρέσκεια πιέζει.

Ο πονοκέφαλος καταθλίβει όταν αυξάνουν οι αμφιβολίες.

Η καρδιά χαλαρώνει όταν το νόημα της ζωής φαίνεται να τελειώνει.

Οι αλλεργίες συμβαίνουν όταν η τελειομανία είναι ανυπόφορη.

Τα νύχια σπάνε όταν απειλούνται οι άμυνες.

Το στήθος σφίγγει όταν η υπερηφάνεια εγκλωβίζεται.

Η πίεση αυξάνεται όταν ο φόβος φυλακίζει.

Οι νευρώσεις παραλύουν όταν το εσωτερικό παιδί τυραννιέται.

Ο πυρετός θερμαίνει όταν οι άμυνες εκρήγνυνται.

Ο καρκίνος σκοτώνει εάν δεν συγχωρείς ή / και έχεις κουραστεί να «ζεις».

Και οι σιωπηλοί σου πόνοι; Πώς μιλάνε στο σώμα σου;

Η ασθένεια δεν είναι κακό, θα σου πει ότι έχεις πάρει λάθος δρόμο.

Φαίνεται ωραίο να μοιραστούμε αυτό το μήνυμα:

Ο δρόμος προς την ευτυχία δεν είναι ευθύς.

Υπάρχουν καμπύλες που ονομάζονται ΛΑΘΗ,

Φανάρια που λέγονται ΦΙΛΟΙ,

φώτα που ονομάζονται ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,

και όλα γίνονται, αν έχεις: ένα ανταλλακτικό που ονομάζεται ΑΠΟΦΑΣΗ,

μια ισχυρή μηχανή που ονομάζεται ΑΓΑΠΗ,


άφθονο καύσιμο που ονομάζεται ΥΠΟΜΟΝΗ,

αλλά πάνω απ 'όλα έναν έμπειρο οδηγό που ονομάζεται ΠΙΣΤΗ.




Κείμενο του Nelson Torres (Dr στη Ψυχιατρική (UCV) και ειδικός σε ψυχο-νευρo-ανοσογλωσσική PNIL στη Βενεζουέλα